Saturday, September 23, 2006

zaterdag; merel nu echt thuis...

23sep06 _ merel ligt tegen 11:15 al in haar kamertje nr. 408 op ons te wachten. wakker. hongerig als zo vaak krijgt zij onmiddelijk een lekkere borstvoeding. daarnaa word de luier nog eens vernieuwd en de kleren idem dito. nu word zij in haar 'tiger-chair' gezet. om percies 12:00 stappen wij voor het laatst met haar naar door de ingang van het ziekenhuis naar buiten... vrij! met een ommetje rijden wij met mereltje nog langs het grafje van vincent. hij was vandaag jarig geweest. op de dag van vincent's dood haalde merel de stap terug in het leven. heel bijzonder. tegen 15:00 gaa ik lekker op stap in de stad met merel in de baby-björn. loop aapetrots met het zonnetje in mijn gezicht door frauenfeld. pas twee uur later kom ik weer thuis en dat was net op het nippertje... honger alarm! net hebben wij haar voor het eerst in bad gedaan. oei wat vind zij dat heerlijk... zij geniet er echt van. nu ligt zij in claudias armen met een pakkie aan, dat claudia ook al droeg als baby. prachtig..!

23sep06 _ gegen 11 uhr kommen wir rein in merels zimmer nr. 408 im spital st. gallen. hungrig wie so oft bekommt sie auch gleich die erste brust... nach dem austrittgespräch mit der ärztin verlassen wir um genau 12 uhr das kinderspital. endgültig. nach hause. wir fahren auf dem nachhauseweg noch an vincents grab vorbei. er, der tapfere, junge mann, der mit 13 jahren schon gehen musste. just an dem tag, an dem merel den schritt zurück ins leben schaffte. das verbindet, weil es so speziell ist. um 13:30 kommen wir zuhause an und legen merel zuerst in ihr bettchen. gegen 15:00 montiere ich zum ersten mal den babybjörn und spaziere durch die stadt mit meiner tochter auf der brust. wunderbares gefühl. überall schöne reaktionen, alle freuen sich darüber. zwei stunden später komme ich wieder zuhause an. gerade rechtzeitig, um den aufkommenden hunger bei ihr stillen zu lassen. soeben wurde sie zum ersten mal gebadet in ihrer kleinen plastikwanne. sie genoss es sichtlich und war uuuunheimlich zufrieden.

No comments: